Μιλήσαμε με τους Μ3ΜΦ1Σ πριν την εμφάνιση τους στο Principal

ΜΕΜΦΙΣ: Η ροκ σκηνή βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλά υπαρξιακά διλήμματα

Έκαναν την αρχή του 2012 κι έμελλε να αγαπηθούν ενίοτε για τον σκληρό ήχο τους, ενίοτε για τις απαλές μελωδίες τους, σίγουρα όμως αγαπιούνται για το «γκάζι» που πατάνε στην δισκογραφία, αλλά και στην σκηνή, χωρίς να λείπει ο τσαμπουκάς και η ανάγκη να μας ουρλιάξουν το παράξενα γλυκό και σκοτεινό συναίσθημα τους μέσα από τους ελληνόφωνους στίχους. Με την έναρξη της πανδημίας το 2020 αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το τρίτο τους στούντιο άλμπουμ με τίτλο «Το σκοτάδι εντός μου»… ως σύμμαχο και πηγή δύναμης στις μέρες απομόνωσης που ακολούθησαν. Με αυτό τον δίσκο και τους δύο προηγούμενους έρχονται στην σκηνή του Principal Club Theater το Σάββατο 29 Οκτωβρίου και μας περιμένουν να μυηθούμε στις μουσικές τους, να συνταχτούμε με τον σκληρό ήχο τους και με τον τραχύ στίχο τους. Λίγο πριν όμως, μας ξανασυστήνονται δια στόματος Άλκη Κεχαγιά, που περήφανα «κουβαλά τον σταυρό» της ερμηνείας!

Πως βρίσκει το Φθινόπωρο του 2022 τους ΜΕΜΦΙΣ μουσικά, δισκογραφικά, ψυχολογικά;

Σε σχετικά καλή φόρμα θα έλεγα. H μετακόμιση του κιθαρίστα μας Στέλιου στην Αυστραλία μας κόστισε περισσότερο απ’ όσο μπορούσαμε να φανταστούμε, γιατί ο Στέλιος δεν ήταν μόνο κιθαρίστας, αλλά συνεισέφερε σε πάρα πολλά οργανωτικά θέματα λειτουργίας ενός συγκροτήματος, τα οποία δεν είμαι σίγουρος ότι καταφέρνουμε να τα διαχειριστούμε το ίδιο καλά με αυτόν. Μουσικά, βρισκόμαστε σε διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης νέων τραγουδιών τα οποία πλέον δεν κρατιόμαστε -μετά από 2 χρόνια πάγου λόγω covid- να τα κυκλοφορήσουμε ως σύνολο σε ένα άλμπουμ και μάλλον θα ανεβαίνουν αυτόνομα. Ψυχολογικά,  είμαστε ενθουσιασμένοι για τα επερχόμενα live σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη, γιατί μας έλειψε η επικοινωνία με τους φίλους που μας στηρίζουν τόσα χρόνια.

Δίσκος που κυκλοφόρησε μέσα στην καραντίνα… πέτυχε τον στόχο του;

Ο στόχος του ήταν να κρατήσει συντροφιά σε όλους τους ακροατές μας στην δύσκολη αυτή διετία του οικιακού εγκλεισμού και της αποκοινωνικοποίησης. Δεν είμαι σίγουρος όμως πως όταν γράφτηκε είχε αυτή την
comfort προσέγγιση. Ήταν ένα άγριο και επιθετικό άλμπουμ, το οποίο δυστυχώς έπρεπε να παρουσιαστεί ζωντανά για να επιτελέσει τον σκοπό του. Η καραντίνα δεν μας το επέτρεψε κι έτσι οι φίλοι μας θα έχουν την
ευκαιρία να το ακούσουν τώρα.

Πόσο βαθύ είναι «το σκοτάδι εντός μας» σε μια εποχή όπως αυτή που διανύουμε;

Είναι χειρότερο απ’ ότι μπορώ να περιγράψω. Οι άνθρωποι αποκτηνώθηκαν εντελώς την τελευταία διετία. Κάτω από τα χαρούμενά πιωμένα πρόσωπα του Σαββατόβραδου κρύβονται φονικές μηχανές τη Δευτέρα το πρωί. Το ζούμε στους δρόμους, στους εργασιακούς μας χώρους και στις γειτονιές μας. Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει κατεπειγόντως, αλλιώς είναι σαν να περιμένουμε την βόμβα να σκάσει.

Μιλώντας για rock σκηνή στην μετά-covid περίοδο, πως πορεύονται οι ΜΕΜΦΙΣ; Με τι όνειρα και με τι στόχους;

Τα όνειρα παραμένουν μεγαλεπήβολα και οι στόχοι μικροί και προσιτοί. Η ροκ σκηνή βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλά υπαρξιακά διλήμματα και μια ακόμα μεγαλύτερη κρίση ταυτότητας. Όσο οι οπαδοί της ροκ/μέταλ σκηνής τρώνε τις σάρκες τους μαλώνοντας για το πιο είδος είναι πιο “true” -τα ελληνικά τους ξινίζουν ακόμα χαχα- οι διπλανές σκηνές όπως η χιπ/χοπ-ραπ θεριεύουν και κερδίζουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Αλλά οι δύσκολοι καιροί πάντα θα γεννάνε ελπίδα για μεγάλες αλλαγές.

Ο ήχος είναι σκληρός και ο στίχος συχνά πικρός. Είναι αυτό το ζητούμενο ή είναι θέμα έμπνευσης και επιρροών;

Αυτή η ερώτηση με έχει προβληματίσει πολλές φορές στο παρελθόν, ίσως τα ραντάρ μας εντοπίζουν πολύ πιο εύκολα τα κακώς κείμενα και σίγουρα μοιραζόμαστε την ανάγκη να εκφραστούμε γι’ αυτά. Δεν γίνεται επιτηδευμένα.
Το κάθε κομμάτι επιτελεί τον σκοπό του, είτε για να παρακινήσει ανθρώπους να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους, είτε για να παρέχει παρηγοριά σε όσους βρίσκονται σε μοναχική θέση, είτε για να περιγράψει ιστορίες και γεγονότα τα οποία δεν έχουν λάβει την δέουσα προσοχή του κόσμου.

Τι ακούνε οι ΜΕΜΦΙΣ όταν θέλουν να κλέψουν ιδέες, όταν θέλουν να χαλαρώσουν, όταν θέλουν να αλλάξουν παραστάσεις;

Οι μουσικές μας προτιμήσεις και  επιρροές είναι αλληλένδετα με την ώρα και τον χώρο. Δεν είμαστε ταγμένοι σε κάποιο μοναδικό είδος. Ακούμε από τα πιο ακραία συγκροτήματα μέχρι πολύ πιο πειραματικά είδη και ορχηστρική μουσική. Το παράξενο είναι το ότι παρόλο τον κακό χαμό που γίνεται στις δισκοθήκες των μυαλών μας… οι επιλογές μας συντονίζονται. Εγώ προσωπικά περνάω τις φάσεις μου οι οποίες διαρκούν από βδομάδες μέχρι μήνες. Μπορεί να με πετύχεις να ακούω ευρωπαϊκή τέκνο, την
άλλη εβδομάδα έργα του Μέντελσον και την μεθεπόμενη νεοϋορκέζικο
hardcore. Δεν ξέρω τι μας φταίει. Μάλλον τα μυαλά που κουβαλάμε.

Ωχρά Έρις. Πως προέκυψε; Τι σημαίνει για το γκρουπ;
Όλα ξεκίνησαν πριν λίγα χρόνια διαβάζοντας για την “δίκη στο νερό” της
Grace Sherwood. Η συγκεκριμένη κατηγορήθηκε ως μάγισσα και η καταδίκη της ήταν η εξής: την έδεσαν χειροπόδαρα και την πέταξαν στη θάλασσα. Αν βούλιαζε και πνιγόταν θα ήταν αθώα, αν κατάφερνε
να επιζήσει του πνιγμού θα ήταν ένοχη για μαγεία και θα έπρεπε να εκτελεστεί.  Η φρίκη της ειρωνείας μας επιβεβαιώνει πως η ανθρωπότητα έχει από καιρό αποτύχει. Ας μείνει ένα τραγούδι να υπενθυμίζει τα συλλογικά λάθη μας. Όχλος, δικαστές και δήμιοι όλα σε ένα και το βράδυ ξέγνοιαστος ύπνος. Αυτή είναι η αιώνια μάχη ανάμεσα στην ανθρωπιά και την απανθρωπιά που αρχίζει να φθείρεται και να ξεχνιέται. Αυτή είναι η ωχρά έρις.

Ποια είναι η ρουτίνα της μπάντας, λίγο πριν το live του Principal;
Καθημερινές υποσχέσεις  και προγραμματισμός για δίαιτα και γυμναστική… καθώς πίνουμε τσίπουρο και γευόμαστε μεζέδες -έπρεπε να ελαφρύνω λίγο το κλίμα από την προηγουμένη απάντηση.

Τι δεν ριψοκινδυνεύετε ως μπάντα και τι θα ρισκάρατε με μεγάλη ευκολία;
Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή έχουν ρίσκο, είτε μεγάλο είτε μικρό. Κανείς δεν έμαθε σερφ σε ήρεμη θάλασσα. Η όπως λέει και το γνωμικό, πήγαινε εκεί που τρέμουν τα πόδια σου.

Είναι ο κόσμος της μουσικής μια παράλληλη διαδρομή πλάι στις συμβατικές μας ζωές;

Είναι ένας παράλληλος κόσμος, εκεί που αλληλεπικαλύπτονται, συμβαίνουν συνήθως μαγικά πράγματα, όπως προτάσεις γάμων, δάκρια και γέλια, παιδιά που μεγαλώνουν περήφανα ακούγοντας στο ραδιόφωνο τραγούδια του μπαμπά τους. Τα στραβά και τα ζόρια τα κρύβουμε, κρατάμε τα όμορφα και ακόμα προχωράμε όπως έγραψε πριν λίγους μίνες ο Γιάννης Αγγελάκας.

Τα μέλη των ΜΕΜΦΙΣ:

Άλκης Κεχαγιάς: Φωνή

Joe FK: Κιθάρες

Στέλιος Πλιάκας: Κιθάρες

Δημήτρης “mitch” Οικονόμου: Μπάσο

Απόστολος “Μούσιας” Κωστίνος: Ντραμς

Info:

ΜΕΜΦΙΣ Live

Σάββατο 29 Οκτωβρίου

Principal Club Theater, 26ης Οκτωβρίου 15, Περιοχή FIX

Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00

Έναρξη στις 21:00

Special guests: Paranoid Reverb

Προπώληση στο https://www.viva.gr/tickets/music/memfis/