Listeners:
Top listeners:
1055 Rock
Γνωστός ως κιθαρίστας, τραγουδιστής και επικεφαλής τραγουδοποιός των Smashing Pumpkins, ο Billy Corgan ήταν ένας από τους ηγέτες και τα σημεία εστίασης του alt-rock για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του ’90.
Γεννημένος στις 17 Μαρτίου 1967, στο Elk Grove του Ιλινόις, η πρώτη αληθινή επαφή του Corgan με τη μουσική ήρθε από τον πατέρα του, Bill Corgan, Sr., ο οποίος ήταν κιθαρίστας μπλουζ. Μετά το διαζύγιο των γονιών του, ο Corgan μετακόμισε από τον έναν συγγενή στον άλλο ως παιδί, και στα 14 του άρχισε να παίζει κιθάρα ο ίδιος (αναφέροντας hard rock συγκροτήματα όπως οι Cheap Trick και Van Halen ως σημαντικές πρώτες επιρροές).
Το 1985 ο Corgan σχημάτισε το πρώτο του πραγματικό συγκρότημα, ένα goth metal συγκρότημα που ονομαζόταν Marked. Μετά από συναυλίες στην περιοχή του Σικάγο, οι Marked σύντομα μετεγκαταστάθηκαν από το Ιλινόις στο St. Petersburg της Φλόριντα, αναζητώντας πιο πράσινα μουσικά βοσκοτόπια. Ωστόσο, η αλλαγή του σκηνικού έκανε ελάχιστα για να βελτιώσει την τύχη του γκρουπ, και έτσι οι Marked διαλύθηκαν και ο Corgan επέστρεψε βόρεια, στο σπίτι του πατέρα του στο Σικάγο.
Δουλεύοντας σε ένα δισκοπωλείο, ο Corgan άρχισε να συνθέτει τα κομμάτια για το επόμενο συγκρότημα του, το οποίο θα ήταν οι Smashing Pumpkins. Έγινε φίλος με τον κιθαρίστα James Iha και τον μπασίστα D’Arcy, και οι τρεις τους άρχισαν να παίζουν σε μπαρ και κλαμπ γύρω από το Σικάγο με μια μηχανή τυμπάνων στη θέση ενός πραγματικού ντράμερ. Αλλά από τη συμβουλή ενός φίλου, ο Corgan είδε τον τοπικό jazz fusion ντράμερ Jimmy Chamberlin, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει την θέση με το πανίσχυρο στιλ του.
Όπως και οι Marked, οι Pumpkins ένωσαν έναν σκοτεινό εναλλακτικό ήχο με το metal, αλλά του έδωσαν και μια ψυχεδελική και πειραματική ανατροπή. Αρκετά ανεξάρτητα single οδήγησαν σε συμφωνία με την Caroline Records, η οποία κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους, “Gish”, το 1991. Στο προσκήνιο ήταν το άγριο παίξιμο του Corgan, εμπνευσμένο από τον Jimi Hendrix, αναπόσπαστο μέρος του πρώιμου ήχου των Pumpkins.
Με κάθε επόμενο άλμπουμ (το τετραπλατένιο κλασικό “Siamese Dream” του 1993, το δέκα φορές πλατινένιο διπλό άλμπουμ “Mellon Collie and the Infinite Sadness” του 1995), οι Pumpkins αυξανόταν σε δημοτικότητα, μέχρι που έγιναν ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα της rock από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του ’90.
Ένας πολύ ικανός τραγουδοποιός, ο Corgan συνέβαλε με τραγούδια των Pumpkins σε soundtrack ταινιών (“Singles”, “Lost Highway”, “Batman & Robin”), παρείχε τη μουσική για ταινίες όπως το “Stigmata” και το “Ransom” και παρήγαγε άλμπουμ για άλλους καλλιτέχνες όπως οι Ric Ocasek, Hole και Catherine.
Μετά τον χωρισμό των Pumpkins το 2000, πολλοί υπέθεσαν ότι ο Corgan θα ακολουθούσε αυτόματα μια σόλο καριέρα, αλλά λίγο μετά το παίξιμο πολλών συναυλιών με τους New Order ως sideman/κιθαρίστας το καλοκαίρι του 2001, ο Corgan ανακοίνωσε ότι το επόμενο έργο του θα ήταν ένα νέο συγκρότημα.
Ονομάστηκε Zwan, το συγκρότημα περιλάμβανε τον Corgan μαζί με τον πρώην σύντροφο του συγκροτήματος Chamberlin στα ντραμς, καθώς και τον Matt Sweeney (από τον Chavez) στην κιθάρα και τον David Pajo (Papa M, Slint) στο μπάσο. Ο Pajo σύντομα μετακόμισε στην κιθάρα με την προσθήκη του μπασίστα Paz Lenchantin (πρώην των A Perfect Circle) και το κουιντέτο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ, “Mary Star of the Sea”, τον Ιανουάριο του 2003.
Ωστόσο, μέχρι τον Σεπτέμβριο οι Zwan είχαν διαλυθεί μέσα σε ένα σύννεφο αγωνίας και απογοητευμένων εγωισμών των μελών του συγκροτήματος, και ο Corgan ανακοίνωσε ότι τελικά θα έπαιρνε το βήμα ως σόλο καλλιτέχνης. Το επόμενο έτος τον βρήκε να εμφανίζεται στις βραδιές spoken word της περιοχής του Σικάγο και τον Οκτώβριο του 2004 εξέδωσε την ποιητική συλλογή “Blinking with Fists”. Ταυτόχρονα δούλευε στο σόλο ντεμπούτο με τους συνεργάτες Bjorn Thorsrud και Bon Harris (Nitzer Ebb). Το φιλόδοξο, πολύ προσωπικό “The Future Embrace” εμφανίστηκε τον Ιούνιο του 2005. Guest του άλμπουμ ήταν ο ντράμερ Chamberlin και ο Robert Smith των Cure.
Την επόμενη χρονιά, ο Corgan στρατολόγησε τον Chamberlin για μια επανένωση των Pumpkins που πρόσθεσε επίσης τον μπασίστα Ginger Pooley και τον κιθαρίστα Jeff Schroeder. Το νεοσύστατο κουαρτέτο εξέδωσε το “Zeitgeist” το 2007. Το άλμπουμ έφτασε στο νούμερο δύο στο Billboard 200 και ακολούθησαν δύο χρόνια περιοδείας για την υποστήριξη του δίσκου.
Μαρία Λαμπαδάρη
Written by: admin
© 2024 1055 Rock Radio