Πέθανε, σε ηλικία 75 ετών, ο Ian McDonald των King Crimson και Foreigner

March 24, 2024 4

Ο Ian McDonald, ο Άγγλος πολυοργανίστας γνωστός ως συνιδρυτικό μέλος τόσο των King Crimson όσο και των Foreigner, πέθανε σε ηλικία 75 ετών την Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, όπως ανέφερε το Rolling Stone. Αιτία θανάτου ήταν ο καρκίνος.

Ο McDonald έπαιζε σαξόφωνο, πλήκτρα, κιθάρα, φλάουτο και βιμπράφωνο. Έπαιξε ως session μουσικός πέρα από τη θητεία του στους King Crimson, οι οποίοι τον στρατολόγησαν ως τον πρώτο τους πληκτρίστα το 1969, και τους Foreigner, τον οποίο ίδρυσε μαζί με τον κιθαρίστα Mick Jones το 1976.

Ο McDonald παίζει σαξόφωνο στην επιτυχία των T. Rex του 1971 “Bang a Gong (Get It On)”. Συνέβαλε επίσης σε ηχογραφήσεις των Steve Hackett, John Wetton, Ian Lloyd, McDonald & Giles, του 21st Century Schizoid Band και πολλών άλλων. Στη διάρκεια της ζωής του κυκλοφόρησε δύο σόλο άλμπουμ.

Εκπρόσωπος του McDonald επιβεβαίωσε ότι ο μουσικός πέθανε ειρηνικά, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του. Ο γιος του μουσικού, Max, έγραψε στο Facebook, “Με μεγάλη λύπη σας λέω ότι ο πατέρας μου πέθανε χθες από καρκίνο. Ήταν απίστευτα γενναίος και δεν έχασε ποτέ την ευγένειά του ή την αίσθηση του χιούμορ του ακόμα και όταν η εξέλιξη ήταν δύσκολη”.

Και πρόσθεσε, “Ο πατέρας μου ήταν ένας λαμπρός, διαισθητικός μουσικός, μια ευγενική ψυχή και ένας υπέροχος μπαμπάς. Θα ζήσει για πάντα μέσα από την όμορφη μουσική του και την αγάπη των θαυμαστών του. Σας ευχαριστώ όλους.”

Με τους King Crimson, ο McDonald ηχογράφησε το εντυπωσιακό ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, το “In the Court of the Crimson King” του 1969, συνεισφέροντας σε σαξόφωνο, κλαρίνο και άλλα. Θεωρείται ευρέως ως καθοριστικό ντοκουμέντο του πρώιμου prog rock.

“Όταν τα καταφέραμε, και βασικά ήμουν στην πρώτη γραμμή της παραγωγής, ήθελα να βεβαιωθώ ότι αν θα μπορούσα να παραδώσω ό,τι μπήκε στον δίσκο θα άντεχε την επαναλαμβανόμενη ακρόαση και να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου”, είπε ο McDonald σε ένα 2019. συνέντευξη με το UCR.

“Αυτές οι πρώτες παραστάσεις ήταν φανταστικές”, συνέχισε. “Ήταν ένα μείγμα από διασκευασμένα τραγούδια και ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς. Ένα από τα τραγούδια, το “Get Thy Bearings”, ήταν ένα όχημα για αυτοσχεδιασμό. … Θα μπορούσαν να είναι αρκετά περιπετειώδη, αρκετά άγρια μερικές φορές.”