Bruce Dickinson: «Oι οπαδοί μας είναι σαν στρώματα κόντρα πλακέ »

Ρίξτε μια ματιά σε απόσπασμα μίας πρόσφατης συνέντευξης που έδωσε ο frontman των Maiden, Bruce Dickinson, για λογαριασμό του περιοδικού Loudersound:

Με το χέρι στην καρδιά σας, είχατε καμία ιδέα για το πόσο απίστευτα καλά θα πήγαιναν oι Iron Maiden; 

Δεν είχα ιδέα πόσο μεγάλοι θα γινόταν οι Maiden. Δεν είχα ιδέα ότι τα στάδια θα γίνονταν τακτικός προορισμός των οπαδών μας ή ότι θα φτιάχναμε άλμπουμ όπως το Senjutsu και μίνι ταινίες κινουμένων σχεδίων όπως το Writing On The Wall.

Την τελευταία δεκαετία περίπου, φαίνεται ότι μια νέα γενιά θαυμαστών ανακαλύπτει την κληρονομιά των Maiden. 

Νομίζω ότι οι οπαδοί μας είναι σαν στρώματα κόντρα πλακέ. Φαίνεται να αναπτύσσουμε άλλο ένα στρώμα κάθε χρόνο, το οποίο με τη σειρά του προστίθεται στα προηγούμενα στρώματα και κάνει το σύνολο ακόμα πιο δυνατό. Έτσι, τελικά καταλήγουμε σε ένα τραπέζι με πάχος δέκα πόδια, που περιλαμβάνει θαυμαστές που ήταν μαζί μας από την αρχή, μαζί με νεότερους θαυμαστές που ίσως άκουσαν τη μουσική μας στο διαδίκτυο ή ήρθαν σε μια συναυλία με τους γονείς τους και μετά ξεκινούν να ανακαλύπτουν τον κατάλογό μας και ένα άλμπουμ όπως το Number of The Beast είναι καινούργιο για αυτούς. Aυτό είναι υπέροχο. Η ομορφιά του είναι ότι δεν χάσαμε κανέναν από τους αρχικούς θαυμαστές μας, απλώς προσχώρησε μια νέα γενιά και συνεχίζουμε να χτίζουμε με αυτόν τον τρόπο. 

Έχετε επίσης κυκλοφορήσει σόλο άλμπουμ, έχετε γράψει βιβλία, παρουσιάσατε ραδιοφωνικές εκπομπές, μεταξύ άλλων. 

Νομίζω, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, όλα τα ενδιαφέροντα και τα επιτεύγματά μας, μας προσφέρουν διαφορετικά είδη ευχαρίστησης με τον δικό τους τρόπο. Στο one man show μου για παράδειγμα μιλάω για το πόσο απίστευτο είναι αυτό το κοντό, στιλάτο παιδί από μια πόλη που κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ και που κατέληξε να φοράει το πιο γελοίο παντελόνι του κόσμου και να είναι frontman των Iron Maiden. 

Ποια συμβουλή θα έδινε ο σημερινός Μπρους στον τριανταεννιάχρονο Μπρους; 

Ότι η ζωή είναι καλύτερη από όλες τις άλλες επιλογές και να μην σταματήσεις ποτέ να ρωτάς: «Τι κάνει αυτό το κουμπί;»

Από την Ευτυχία Κασιάρη