21 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ JOHNNY CASH

Ο Kris Kristofferson κάποτε έγραψε ένα τραγούδι για τον Johnny Cash, που περιείχε τη φράση: «Είναι μια ζωντανή αντίφαση, εν μέρει αλήθεια και εν μέρει φαντασία.» Αυτή είναι μια πολύ διορατική περιγραφή του Johnny Cash, καθώς παρά τη δύναμή του και τον σεβασμό που ενέπνεε, ήταν ένας άνθρωπος που συχνά υπέκυπτε στους πειρασμούς του, δοκιμάζοντας την πίστη και τον σεβασμό που είχαν οι άλλοι προς αυτόν. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που γέννησε ποτέ η country μουσική. Ήταν ένας άνθρωπος που μιλούσε συχνά και με αγάπη για την οικογένειά του, αλλά κατέστρεψε έναν γάμο με την υπερβολή και την απιστία, ενώ έθεσε σε δοκιμασία την υπομονή της δεύτερης συζύγου του όταν ξανακύλησε στις παλιές του συνήθειες. Ήταν ένας άνθρωπος με βαθιά θρησκευτική πίστη, αλλά σε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές του, λέγεται ότι έσυρε τον εαυτό του σε μια σπηλιά, νιώθοντας ότι ποτέ δεν είχε απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό του.

Ο Johnny Cash εκτέθηκε από παιδί στη μουσική του αγροτικού Νότου — ύμνους, λαϊκές μπαλάντες και τραγούδια για την εργασία και τη θλίψη. Έμαθε να παίζει κιθάρα και άρχισε να γράφει τραγούδια κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στη Γερμανία, στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Μετά την αποστράτευσή του, εγκαταστάθηκε στο Μέμφις του Τενεσί για να ακολουθήσει μουσική καριέρα. Ο Cash άρχισε να παίζει μαζί με τους Tennessee Two (αργότερα Tennessee Three), και οι εμφανίσεις τους σε τοπικές εκδηλώσεις και fairs  τον οδήγησαν σε ακρόαση με τον Sam Phillips της Sun Records, ο οποίος τον υπέγραψε το 1955.

Τραγούδια όπως το “Cry, Cry, Cry”, “Hey, Porter”, “Folsom Prison Blues” και “I Walk the Line” του έφεραν μεγάλη προσοχή, και μέχρι το 1957 ο Cash ήταν ο κορυφαίος καλλιτέχνης στη country και western μουσική. Η μουσική του ξεχώριζε για τον λιτό ήχο της και την εστίασή της στους εργαζόμενους φτωχούς, καθώς και σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Ο Cash, που συνήθως φορούσε μαύρα ρούχα και είχε μια επαναστατική περσόνα, έγινε γνωστός ως ο “Άντρας με τα Μαύρα” (Man in Black).

Αν και ο Johnny Cash είχε ήδη καθιερωθεί ως θρύλος στη μουσική σκηνή, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αντιμετώπιζε πτώση στις πωλήσεις των δίσκων του και μείωση του ενδιαφέροντος. Ωστόσο, το 1994 γνώρισε μια απρόσμενη αναγέννηση στην καριέρα του μετά την υπογραφή συμβολαίου με τη δισκογραφική εταιρεία American Recordings του Rick Rubin, η οποία ήταν κυρίως γνωστή για τους καλλιτέχνες της στο χώρο της μέταλ και του ραπ. Η πρώτη του κυκλοφορία με την εταιρεία, το ακουστικό άλμπουμ American Recordings, σημείωσε κριτική και εμπορική επιτυχία, φέρνοντάς του ένα νέο κοινό.

Το 2003, μέσα σε τέσσερις μήνες από τον θάνατο της συζύγου του, June, ο Johnny Cash θα έφευγε και αυτός από τη ζωή, αλλά όχι πριν ολοκληρώσει ένα τελευταίο έργο. Στις μέρες που ακολούθησαν την κηδεία της June, ο Cash συλλογίστηκε τη ζωή της γυναίκας του και την κοινή τους πορεία — 35 χρόνια γάμου, με ελάχιστο χρόνο χωριστά. Είδε επίσης τα οφέλη του να παραμένει απασχολημένος· λίγες μέρες μετά την κηδεία της June, ο Cash επέστρεψε στο στούντιο ηχογράφησης με τον Rick Rubin, προσθέτοντας υλικό στη συλλογή τραγουδιών που είχαν ετοιμάσει για τη σειρά “American Recordings”. Ωστόσο, η υγεία του συνέχισε να επιδεινώνεται. Στις τελευταίες εβδομάδες του, νοσηλεύτηκε με παγκρεατίτιδα. Δύο εβδομάδες μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο, ο Johnny Cash πέθανε από αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω επιπλοκών από τον διαβήτη, στις 12 Σεπτεμβρίου 2003, σε ηλικία 71 ετών.

Η κληρονομιά του Cash ως τραγουδιστή, συνθέτη και διαμορφωτή της country μουσικής είναι αδιαμφισβήτητη. Λίγοι καλλιτέχνες στη country μουσική έχουν τόσο διαχρονική επιρροή όσο ο Cash· όσο ζούσε, ήταν μια μορφή μεγαλύτερη από τη ζωή. Αυτή η φήμη, όμως, είχε κόστος — τα προβλήματά του ήταν εξίσου μεγάλα, και καθώς υπέφερε, υπέφεραν και οι γύρω του, οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν και που αγαπούσε. Αλλά όταν ο Johnny Cash μιλούσε, εκατομμύρια τον άκουγαν· όταν τραγουδούσε, εκατομμύρια τραγουδούσαν μαζί του· όταν πέθανε, εκατομμύρια τον θρήνησαν. Αυτό το παιδί που μεγάλωσε φτωχό σε μια βαμβακοκαλλιέργεια, σίγουρα άφησε το στίγμα του.

Ο Cash τιμήθηκε με πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων 13 βραβείων Grammy, με ένα εκ των οποίων το βραβείο για το σύνολο της καριέρας του το 1999, καθώς και 9 βραβεία της Ένωσης Country Μουσικής (Country Music Association Awards). Το 1980 εξελέγη στο Country Music Hall of Fame και το 1992 στο Rock and Roll Hall of Fame. Το 1996 έλαβε την τιμητική διάκριση του Kennedy Center. Οι αυτοβιογραφίες του Man in Black (1975) και Cash (συγγραφέας μαζί με τον Patrick Carr) εκδόθηκαν το 1975 και το 1997 αντίστοιχα. Το 2005 κυκλοφόρησε η ταινία Walk the Line, βασισμένη στη ζωή του.